Suzanne combineert werk, zorg en ouderschap en schreef hierover een blog.

Onlangs zat ik met een aantal (mantelzorgende) vrouwen gezellig wijn te drinken toen we het kregen over onze mannenmaatschappij, want als er één onderwerp is wat zich uitstekend leent voor een avondje wijn met uitsluitend vrouwen… Na ons urenlang gebogen te hebben over ongelijke rolverdelingen en andere uitdagingen die onze maatschappij kent, namen we afscheid van elkaar. We wilden nog even weten van elkaar wat we in het weekend gingen doen. De één kreeg dementerende (schoon)ouders te eten, de ander ging de buren helpen met het invullen van allerlei formulieren. Weer een ander kreeg de huisdieren van vrienden te logeren en moest nog een pan soep maken voor de zieke overbuurvrouw en wat zeggen wij tegen elkaar? “Wat lief van je, wat goed dat je dat doet. Wauw, wat sociaal van je. Wat fijn dat je mensen helpt.”
Let wel, het gaat hier om vrouwen met een bovengemiddeld aantal zorgtaken vanwege mantelzorg al dan niet in combi met alleenstaand ouderschap. Eenmaal thuis echode het gesprek nog in mijn hoofd en voelde ik mijn verontwaardiging groeien. Waarom geven wij elkaar complimentjes als we van elkaar weten dat we zelf tot de nok toe vol zitten met onze eigen sores en er daarnaast ook nog sores van anderen bijnemen! Is dat niet juist ontzettend rolbevestigend? Zeggen we daarmee niet: “Wat goed van je dat je voor de hele wereld zorgt, ondanks dat we weten dat je zelf overbelast bent.” Waarom zeggen we niet tegen elkaar: “Hoezo doe je dat? Stop daarmee! Kan iemand anders dat niet doen? Zeg eens wat vaker nee!”

Ik pleit ervoor dat wij vrouwen elkaar wat meer gaan aanspreken hierop. “Girl, I got your back”, betekent wat mij betreft ook: elkaar (liefdevol) een spiegel voorhouden. We hoeven niet altijd klaar te staan voor een ander. We mogen meer voor onszelf kiezen. Ja, het is fijn als de zieke overbuurvrouw verse kippensoep krijgt, maar ten koste van wat? Is het niet mijn verantwoordelijkheid om er vooral voor te zorgen dat het goed gaat met mij? Daarom deze tip: Weet waar je grens ligt en geef die aan. Neem jezelf hierin serieus. Want een betere maatschappij begint bij onszelf.